@article { author = {Nazer, M and Mirzaei rad, R and Mokhtaree, MR}, title = {Effect of exercise therapy on symptoms of attention deficit /hyperactivity disorder (ADHD) in students of primary schools in Rafsanjan}, journal = {Community Health Journal}, volume = {7}, number = {1}, pages = {50-57}, year = {2017}, publisher = {Rafsanjan University of Medical Sciences}, issn = {2345-6248}, eissn = {2345-6248}, doi = {}, abstract = {Background and objective: Children with attention deficit /hyperactivity disorder (ADHD) are the first victims of emotional, behavioral and educational neglect. So it is necessary to treat these children. The purpose of this study was to investigate the effectiveness of exercise therapy on children of primary schools suffering from ADHD. Material and Methods: Eighty children of primary schools in Rafsanjan city suffering from ADHD were included in this study. They were selected using Conner's scale and clinical interview and divided randomly into two groups, experimental and control. The experimental group received 10 sessions of exercise therapy with Tatami therapy method. Post-test and follow-up tests were performed in both groups and the data was then analyzed by repeated measures. Results: Findings indicated a significant reduction of hyperactivity, impulsivity and distraction in the experimental group (P}, keywords = {Attention Deficit /Hyperactivity Disorder,Exercise Therapy,Primary School}, title_fa = {تاثیر ورزش درمانی بر علائم اختلال بیش فعالی/کم توجهی دانش آموزان دوره ابتدایی رفسنجان}, abstract_fa = {زمینه و هدف: کودکان دچار اختلال بیش‌فعالی/کم‌توجهی، اولین قربانی غفلت عاطفی، رفتاری و آموزشی هستند. پس درمان این کودکان امری ضروری است. مطالعه حاضر با هدف تعیین اثربخشی ورزش درمانی بر میزان علائم اختلال بیش‌فعالی/کم-توجهی کودکان دوره ابتدایی انجام شد. مواد و روش‌ها: بر اساس مقیاس conners و مصاحبه بالینی، 80 کودک دارای اختلال بیش فعالی/کم توجهی از مدارس شهر رفسنجان به روش تصادفی انتخاب و به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم گردیدند. گروه آزمایش تحت 10 جلسه ورزش درمانی به شیوه‌ی tatemi درمانی قرار گرفتند. پس آزمون و آزمون پیگیری از هر دو گروه انجام و در نهایت اطلاعات با استفاده از آزمون اندازه‌گیری مکرر، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: یافته‌های مطالعه حاکی از کاهش معنادار میزان بیش فعالی، تکانش‌گری و کم‌توجهی در گروه آزمایش می باشد. این تفاوت در زمان پیگیری نیز قابل توجه بود. نتیجه گیری: در نهایت می‌توان چنین نتیجه گرفت که از ورزش درمانی یا بازی درمانی به عنوان نوعی درمان جایگزین یا مکمل برای کودکان مبتلا به اختلال بیش فعالی/کم توجهی می‌توان استفاده نمود. واژه های کلیدی: اختلال بیش فعالی/کم توجهی، ورزش درمانی، دوره ابتدایی}, keywords_fa = {اختلال بیش فعالی/کم توجهی,ورزش درمانی,دوره ابتدایی}, url = {https://chj.rums.ac.ir/article_45690.html}, eprint = {https://chj.rums.ac.ir/article_45690_e5d18090533baed5661213f570f9ac9b.pdf} }