@article { author = {Mohseni, A and Yazdkhasti, F}, title = {The Efficacy of Dialectical Behavior Therapy in Reducing Attentional Bias and Rumination in Patients with OCD- Isfahan}, journal = {Community Health Journal}, volume = {11}, number = {2}, pages = {48-57}, year = {2018}, publisher = {Rafsanjan University of Medical Sciences}, issn = {2345-6248}, eissn = {2345-6248}, doi = {10.22123/chj.2018.85433.}, abstract = {Introduction: Obsessive-compulsive disorder (OCD) has profound effects on patients in terms of communicative, social, and psychological aspects. The present study was aimed to investigate the effectiveness of dialectical behavior therapy in reducing the attentional bias and rumination in patients with OCD. Materials and Methods: In this quasi-experimental study, from all OCD patients referred to the relevant clinics in Isfahan City, a sample size of 30 patients were selected through a targeted and available  sampling method with a pretest-posttest design and also a control group. .. The patients group received a weekly session of 90 minutes of dialectical behavior therapy for 10 weeks while the control group was treated with a usual method. The data gathering tools were MOCI, RRS, and Stroop tests and the collected data were then analyzed through ANOVA with repeated measures. Results: Results showed that dialectical behavior therapy had a significant effect on reduction of attentional bias and rumination of OCD patients at a level of 0.05 error.  Conclusion: Dialectical behavior therapy based on the emotional regulation and distress tolerance techniques can be used as a selective and effective psychotherapy method in reducing of rumination and attentional bias in patients with OCD.}, keywords = {Dialectical behavior therapy,Rumination,Attentional bias,Obsessive-compulsive disorder (OCD)}, title_fa = {اثربخشی رفتار‌درمانی دیالکتیک بر کاهش سوگیری توجه و نشخوار فکری در بیماران مبتلا به اختلال وسواس فکری شهر اصفهان}, abstract_fa = {مقدمه: اختلال وسواس فکری تأثیرات عمیقی بر فرآیندهای ارتباطی، اجتماعی و روان‌شناختی فرد می‌گذارد.هدف از انجام این پژوهش بررسی اثربخشی رفتاردرمانی دیالکتیک بر کاهش سوگیری توجه و کاهش نشخوار فکری در بیماران مبتلا به اختلال وسواس فکری بود. مواد و روش‌ها: روش پژوهش نیمه‌تجربی با طرح پیش‌آزمون–پس‌آزمون با گروه گواه بود. از بین بیماران مبتلا به اختلال وسواس فکری که در سال 1394 به کلینیک‌های درمانی شهر اصفهان مراجعه می‌کردند، 30 بیمار به صورت نمونه‌گیری در دسترس و هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی در گروه‌های آزمایش و کنترل قرار گرفتند. سپس رفتاردرمانی دیالکتیک طی 10 جلسه هفتگی 90 دقیقه‌ای انجام شد و گروه گواه به همان شیوه معمول تحت درمان بودند. پرسشنامه وسواس فکری–عملی مادزلی، مقیاس نشخوار فکری نولن-هوکسما، آزمون رنگ– واژه استروپ به عنوان ابزارهای پژوهش مورد استفاده قرار گرفتند. اطلاعات به وسیله تحلیل آزمون واریانس با اندازه‌گیری مکرر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: نتایج تحلیل داده‌ها نشان داد که آموزش رفتاردرمانی دیالکتیک بر مؤلفه سوگیری توجه و نشخوار فکری بیماران مبتلا به اختلال وسواس فکری تأثیر معنی­دار داشته است. بدین صورت که این روش توانسته منجر به کاهش سوگیری توجه (73/29) و نشخوار فکری (43/21) شود. نتیجه‌گیری: رفتاردرمانی دیالکتیک با بکارگیری تکنیک‌های تنظیم هیجان و تحمل پریشانی می‌تواند به عنوان یک روان‌درمانی انتخابی و مؤثر، در کاهش نشخوار فکری و سوگیری توجه برای بیماران مبتلا به اختلال وسواس فکری استفاده شود.}, keywords_fa = {رفتاردرمانی دیالکتیک,نشخوار فکری,سوگیری توجه,اختلال وسواس فکری}, url = {https://chj.rums.ac.ir/article_60708.html}, eprint = {https://chj.rums.ac.ir/article_60708_de65445e2b5b637d601a38142b24f659.pdf} }