%0 Journal Article %T تأثیر هشت هفته تمرین مقاومتی ـ تناوبی بر طول تلومر، فعالیت تلومراز و میزان بیان پروتئین متصل به تلومر مردان جوان غیر فعال %J سلامت جامعه %I دانشکده پرستاری مامایی و پیراپزشکی رفسنجان %Z 2345-6248 %A محمدنژاد پناه کندی, یحیی %A متین همایی, حسن %A آذربایجانی, محمدعلی %D 2017 %\ 09/23/2017 %V 11 %N شماره 3 و 4 %P 76-85 %! تأثیر هشت هفته تمرین مقاومتی ـ تناوبی بر طول تلومر، فعالیت تلومراز و میزان بیان پروتئین متصل به تلومر مردان جوان غیر فعال %K تمرین مقاومتی-تناوبی %K تلومر %K تلومراز %K پروتئین متصل به تلومر %R 10.22123/chj.2018.120259.1106 %X مقدمه: فعالیت ورزشی و افزایش آمادگی بدنی به عنوان یک عامل احتمالی در کاهش بیماری‌ها و مرگ­و­میر ناشی از آن شناخته ­شده ­است. طول تلومر یک بیومارکر اصلی سن سلول به شمار می­رود و با بیماری­ها ارتباط دارد. هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر هشت هفته تمرین  مقاومتی-تناوبی بر طول تلومر، فعالیت تلومراز و میزان بیان پروتئین متصل به تلومر (TRF2) بود. مواد و روش‌ها: در این کارآزمایی نیمه تجربی، تعداد 20 مرد جوان غیرفعال از دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد اسلامشهر در سال تحصیلی 96-95 انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه مساوی تمرین و کنترل تقسیم شدند. پروتکل تمرینی شامل تمرین هم‌زمان مقاومتی و تناوبی بود. مرحله اول، تمرین تناوبی دویدن بر روی نوار گردان و مرحله دوم اجرای تمرین مقاومتی بود. نیم ساعت قبل از تمرین و 24 ساعت بعد از آخرین تمرین، 10 میلی­لیتر خون از ورید بازویی آزمودنی­ها گرفته شد. برای تجزیه و تحلیل داده­ها از روش آماری  t مستقل و زوجی استفاده شد. یافته ­ها: یافته­ها نشان‌ داد هشت هفته تمرین مقاومتی­-تناوبی مانع از کوتاه شدن طول تلومر (87/3 , t= 022/0p=) و باعث افزایش فعالیت تلومراز (107/5 , t= 000/0p=) می‌شود. همچنین در مقایسه با قبل از تمرین، افزایش معنی­دار مقادیر پروتئین متصل به تلومر (463/2 t= ، 014/0p=) دیده شد. نتیجه­ گیری: تمرین ترکیبی باعث افزایش طول تلومر و افزایش فعالیت تلومراز آزمودنی­ها گردید. به نظر می­رسد این تمرین تأثیر مطلوبی بر بیولوژی تلومر داشته باشد. نتایج، اهمیت فعالیت ورزشی منظم و کاهش خطر ابتلا به بیماری­های مرتبط با افزایش سن را نشان داد. %U https://chj.rums.ac.ir/article_70882_6388ed4ad576353ba871aff1b9a2ca99.pdf