مقدمه: امروزه بیش از پیش، شاهد افزایش سطح تحصیلات و اشتغال بانوان میباشیم. مادرانی که نقش اولیه و مهمی را در تربیت و شکلگیری شخصیت فرزندان خود ایفا مینمایند. هدف از این پژوهش، بررسی رابطه سطح تحصیلات و اشتغال مادر با خودکارآمدی دانشآموزان پایه ششم شهر تهران بود. مواد و روشها: در این مطالعه توصیفی جامعه پژوهش، کلیه دانشآموزان پایه ششم مدارس دولتی واقع در نیمه جنوبی شهر تهران بودند. نمونهگیری بر روی440 دانشآموز، به روش تصادفی خوشهای انجام شد. با استفاده از پرسشنامه خودکارآمدی شرر و همکاران، اطلاعات جمعآوری گردید. اطلاعات با استفاده از آزمون آماری تحلیل واریانس دو راهه، تجزیه و تحلیل شد. یافتهها: سطح تحصیلات مادر بر خودکارآمدی فرزند، تأثیر داشته و تفاوت معنیداری در خودکارآمدی دانشآموزان دارای مادران با سطح تحصیلات متفاوت، وجود دارد (05/0> p). اما شاغل یا خانهدار بودن مادر، عامل تعیینکنندهای در خود کارآمدی به شمار نمیرود. نتیجهگیری: عدم تأثیر شاغل یا خانهدار بودن مادر بر خودکارآمدی میتواند مربوط به عوامل مرتبط دیگری نظیر: وضعیت اقتصادی خانواده و درآمد شغلی، نوع شغل، میزان ساعات کاری، سختی شغل، علاقه و تمایل به آن شغل، سمت و درجه شغلی بستگی دارد. شایسته است برای افزایش آگاهی والدین از روشهای تربیتی مؤثر بر خودکارآمدی، کوشش بعمل آید.