مقدمه: با توجه به نقش عوامل خطرساز روانی - اجتماعی و کیفیت زندگی ناسالم در سببشناسی و فیزیوپاتولوژی بیماری سرطان، هدف پژوهش حاضر مقایسه کیفیت زندگی و استرس ادراک شده در بیماران مبتلا به سرطان ریه و معده با افراد بهنجار در شهر تبریز است. مواد و روشها: مطالعه حاضر از نوع توصیفی است که در آن 100 نفر از بیماران مبتلا به سرطان (50 سرطان ریه و 50 سرطان معده) و 50 نفراز افراد بهنجار، از طریق همتاسازی با گروه بیمار از شهر تبریز در سال 1393 به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند. اطلاعات به وسیله پرسشنامه کیفیت زندگی و پرسشنامه استرس ادراک شده جمعآوری شد. پایایی پرسشنامه کیفیت زندگی براساس آلفای کرونباخ 81/0 و پرسشنامه استرس ادراک شده 89/0 برآورد شد. دادهها با استفاده از روش تحلیل واریانس چندمتغیره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافتهها: براساس یافتهها تفاوت معنیداری میان گروههای مورد مطالعه در استرس ادراک شده وجود داشت؛ به طوری که مبتلایان به سرطان ریه و معده نمرات بالاتری در استرس ادراک شده منفی نسبت به افراد عادی بدست آوردند (001/0=p)؛ اما بین سه گروه در کیفیت زندگی تفاوتی مشاهده نشد. همچنین در کیفیت زندگی و استرس ادراک شده بیماران مبتلا به سرطان با یکدیگر هیچگونه تفاوتی وجود نداشت. نتیجهگیری: با توجه به تفاوت استرس ادارک شده در بیماران مبتلا به سرطان نسبت به افراد عادی، انجام مداخلات روانشناختی در زمینه آموزش کنترل استرس ادراک شده در بیماران مبتلا به سرطان ضروری به نظر میرسد.