مقدمه: مادران دارای کودک مبتلا به اختلال بیشفعالی-کمبود توجه، مشکلات مربوط به سلامت روان از جمله اضطراب و نگرانی بیشتری را تجربه میکنند. در این راستا هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر آموزش فرزندپروری مبتنی بر ذهنآگاهی بر اضطراب و نگرانی مادران دارای کودک مبتلا به اختلال بیشفعالی-کمبود توجه بود. مواد و روش ها: طرح پژوهش به صورت نیمهتجربی و از نوع پیشآزمون – پسآزمون با گروه کنترل بود. بدین منظور 30 نفر از مادران دانشآموزان دختر مقطع ابتدایی مبتلا به اختلال بیشفعالی-کمبود توجه بعد از نمونهگیری هدفمند به صورت تصادفی به دو گروه مداخله و کنترل تقسیم شدند. از فرم والد پرسشنامه Conners به همراه مصاحبه بالینی به عنوان ابزار غربالگری و از پرسشنامه اضطراب بک و نگرانی پنسیلوانیا، برای گردآوری دادهها در دو مرحله پیشآزمون و پسآزمون استفاده شد. برنامه آموزش فرزندپروری مبتنی بر ذهنآگاهی، به مدت 8 جلسه 2 ساعته بر روی گروه مداخله اعمال گردید. دادهها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس یک متغیری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: نتایج نشان داد آموزش فرزندپروری مبتنی بر ذهنآگاهی منجر به تفاوت معنیدار آماری بین مراحل پیش و پس از آزمون در نمره کلی اضطراب و نگرانی در گروه مداخله شد(001/0>p). به این صورت که در مرحله پسآزمون بعد از کنترل نمرات پیشآزمون، گروه مداخله نسبت به گروه کنترل اضطراب و نگرانی کمتری را گزارش نمودند. نتیجه گیری: با توجه به اثربخش بودن استفاده از برنامه فرزندپروری مبتنی بر ذهنآگاهی در کاهش علایم اضطراب و نگرانی مادران دارای کودک مبتلا به اختلال بیشفعالی-کمبود توجه، آموزش این برنامه در راستای کاهش فشار روانی این گروه از افراد جامعه پیشنهاد میشود.