TY - JOUR ID - 125268 TI - اثر 8 هفته تمرین مقاومتی همراه با مکمل‌گیری تائورین بر میزان گلوکز ناشتا، مقاومت به انسولین و GLUT4در بافت عضله نعلی موش‌های صحرایی نر ویستار مبتلا به دیابت نوع 2 JO - سلامت جامعه JA - CHJ LA - fa SN - AU - خاوریان, فریدون AU - کاطم زاده, یاسر AU - حاجی رسولی, مسعود AU - میرزایان شانجانی, ساناز AU - صداقتی, سعید AD - دانشجوی دکتری، گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اسلامشهر، اسلامشهر، ایران. AD - استادیار، گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اسلامشهر، اسلامشهر، ایران. AD - دانشیار،گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اسلامشهر، اسلامشهر، ایران. AD - استادیار، گروه مدیریت ورزشی، دانشکده تربیت بدنی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اسلامشهر، اسلامشهر، ایران. Y1 - 2021 PY - 2021 VL - 14 IS - 4 SP - 13 EP - 23 KW - دیابت نوع 2 KW - 4GLUT KW - مقاومت به انسولین KW - گلوکز ناشتا KW - تائورین KW - موش صحرایی DO - 10.22123/chj.2021.237989.1533 N2 - مقدمه: دیابت نوع 2 یک بیماری اختلال متابولیک است. اخیراً برخی تحقیقات نشان داده­اند، احتمالاً اسیدآمینه تائورین می­تواند در پیش­گیری و بهبود عوارض برخی از بیماری­های متابولیک مؤثر باشد. هدف مطالعه حاضر، تعیین اثر تمرین­مقاومتی همراه با تائورین بر میزان گلوکز ­ناشتا، مقاومت­ انسولین و GLUT4، در بافت عضله نعلی موش­های دیابتی نوع 2 بود. مواد و روش ­ها: در این مطالعه تجربی، 40­ سر موش نر ویستار با دامنه وزنی 215 الی 230 گرم به­صورت تصادفی در 5 گروه 8 سری: کنترل­ سالم، کنترل­ دیابتی، ­تائورین، ­تمرین­مقاومتی و ­تمرین­­مقاومتی همراه با تائورین تقسیم شدند. جهت القای دیابت نوع 2 از روش High Fat Diet-Streptozotocin استفاده شد. تمرین­­مقاومتی به مدت 8 هفته، هر هفته 5 جلسه با شدت30 تا 100 درصد وزن بدن اجرا شد. 250 میلی­گرم تائورین به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در دو گروه ­تائورین و تمرین­ همراه با تائورین استفاده شد. از آزمون تحلیل واریانس یک­راهه برای تجزیه و تحلیل نتایج استفاده گردید. یافته­ ها: القای دیابت سبب کاهش (4‎(GLUT، افزایش گلوکز و مقاومت­انسولین در نمونه­های دیابتی گردید. 8 هفته تمرین مقاومتی، مکمل­گیری تائورین و تمرین ­مقاومتی همراه با تائورین سبب کاهش معنی­دار گلوکز ­ناشتا (90/2896F=، 0040/0p=)، مقاومت­انسولین (43/1471F=، 0010/0p=)، و افزایش محتوای 4GLUT (18/1936F=، 0020/0p=)، گردید. بین گروه­های ­تمرین­مقاومتی و ­تائورین تفاوت معنی­داری در میزان تغییرات مشاهده نشد. گروه تمرین­ همراه با تائورین تفاوت معنی­داری در میزان تغییرات در مقایسه با دو گروه تجربی دیگر داشت. نتیجه­ گیری: ترکیب تمرین با تائورین می­تواند در طی 8 هفته، اثرات مفیدی بر متغیرهای این تحقیق در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 داشته باشد. UR - https://chj.rums.ac.ir/article_125268.html L1 - https://chj.rums.ac.ir/article_125268_69f1cc66267fd77c750d8fcce8acf059.pdf ER -